Van de chape en isolatie tot en met de laatste penseelstreek van de schilder, Holvoet nam de totaalafwerking voor zijn rekening. De ronde vorm maakt het gebouw zowel iconisch als uitdagend. Want daardoor moesten de uitvoerders rekening houden met specifieke aansluitingen, bijzondere materialen en meubelstukken met unieke vormen.

Frederick Cornillie: “Er zijn nog realisaties waar we trots op zijn, maar dit is echt een kantelpunt geweest voor ons bedrijf. Het gaf ons de bevestiging dat we nog gelijkaardige projecten aankunnen.”

Dieter Vandewege: “Inderdaad. Dat maakt ons misschien nog het meest trots, te merken dat wij het project bij manier van spreken konden loslaten en dat het team het tot een prachtig eindresultaat brengt. Voor ons was het soort mijlpaal.”

Beter samen

Doorheen het hele interview vullen Dieter en Frederick elkaar naadloos aan, als twee communicerende vaten. Het lijkt alsof de twee elkaar al een leven lang kennen. Zo goed lijken ze op elkaar ingespeeld. Nochtans kennen ze elkaar bij manier van spreken nauwelijks toen beide heren in 2017 de operationele leiding van het bedrijf overnamen.

Dieter: “We hebben allebei een gelijkaardige voorgeschiedenis. We zijn beiden industrieel ingenieur bouwkunde en werkten elk als werknemer in een bouwbedrijf. Frederick in een iets groter bedrijf, ik in een familiale kmo. Ik had altijd vrij veel ambitie en werklust, maar voelde dat ik in die familiale kmo nooit ging kunnen groeien. Ik begreep dat wel, maar ik wou meer.”

“Op een bepaald moment belde Frederick, toen projectleider bij een klant van ons, mij met de vraag of hij mocht langskomen voor een project. Dat was om acht uur ’s avonds. Zo laat voor beiden, we zagen snel in dat we beter samen aan iets voor onszelf konden werken (lacht).”

“De dynamiek die er nu tussen ons is, groeide vrij organisch. We weten goed waar onze meerwaarde en onze werkpunten liggen. Maar vooral zijn we allebei van mening dat het niet rond ons hoeft te draaien. Het team is het belangrijkste.”

Frederick: “Het klikt of het klikt niet. En in ons geval klikte het. Als je echt als vrienden ergens samen instapt, dan weet je niet hoe je zakelijk met elkaar gaat samenwerken. Dat kan een heel andere dynamiek creëren. Ik zeg niet dat het niet kan lukken, maar voor ons voelde onze manier het gezondst. Dat verklaart zeker de succesformule. Als je ziet waar we nu staan. Met een dertigtal eigen mensen, met projecten zoals voor TVH Equipment. Dat hadden we acht jaar geleden niet kunnen denken, wel dromen.”

Holvoet 2.0

Dieter: “Het btw-nummer is nog hetzelfde als ervoor, maar we zijn eigenlijk wel een heel ander bedrijf geworden. Van een puur uitvoerende allround schrijnwerkerij naar een gespecialiseerd bedrijf in totaalafwerking.”

“Dat is natuurlijk niet van vandaag op morgen gegroeid. In het begin werkten we nog een tijdje samen met de initiële oprichters. De medewerkers zijn uiteraard ook gebleven. Maar wij hadden een ander DNA dan de vorige eigenaars. Dus dat heeft wel wat aanpassing vereist.”

“Ook voor de klanten was het niet altijd even evident. Er zaten klanten bij die al tien tot twintig jaar bij ons kwamen. En dan moet je hen zeggen dat we bepaalde projecten niet meer doen. Dat is niet gemakkelijk. Je moet heel veel uitleggen waarom je iets doet en welke meerwaarde je dan wel kan betekenen.”

Frederick: “Holvoet was een typische familiale kmo die ook op die manier gestructureerd was. Begrijp: iedereen deed gewoon enorm zijn best en de zaakvoerders namen alle verantwoordelijkheid op zich. Was er een probleem, dan werd dit in het weekend opgelost zodat iedereen op maandag weer aan het werk kon. Wij wilden zorgen voor een structuur die op zichzelf staat. Nu is het de uitdaging om de professionele structuur die we op poten hebben gezet zo vloeiend mogelijk te laten draaien.”

Dieter: “En ook om een antwoord te bieden op de krapte op de arbeidsmarkt. Wij kunnen hier met gemak zoals elk bouwbedrijf twintig vacatures uitschrijven voor schrijnwerkers. Maar het probleem is dat we die niet vinden. We zijn ook zeer kritisch in wie we aanwerven. Je moet al een bepaalde ervaring hebben, net omdat we vaak complexe projecten doen. En die ervaren medewerkers zijn schaars.”

Frederick: “De schaarste is wat die is. We zoeken manieren om jongeren te overtuigen om toch in de sector te stappen. Bij ons werk je alvast in een aangenaam klimaat. We investeerden in nieuwe machines, een nieuw wagenpark en atelier, kameraadschap is belangrijk in ons bedrijf... Maar dé sleutel hebben we nog niet gevonden.”

Goed betaald in de bouw

Dieter: “Een deel van het probleem ligt volgens mij in het onderwijs. Neem nu de opleiding schrijnwerkerij. De drie beste van de klas worden gestimuleerd om verder te studeren. Ik begrijp dat wel. Maar dat zijn wel de potentiële topploegbazen. Die wil je op je werf. Maar daar geraken ze vaak niet meer als ze verder studeren. Het is echt een misvatting dat je enkel goed betaald wordt als je verder studeert. Zeker in de bouw.”

Frederick: “De bouw wordt nu afgeschilderd als te min, als te weinig. Maar dat is niet zo. Als dat je passie is en je dat graag doet, dan zouden we dat moeten stimuleren. Want je kan prachtige dingen creëren.”

“Het is toch logisch dat er meer buitenlandse arbeidskrachten op onze werven komen. Als je geen Belgen meer vindt, moet je toch iets doen? We hebben daar geen probleem mee, maar het is toch jammer dat je de Belgische arbeidsmarkt met externen moet vullen omdat je niemand meer vindt in eigen land? Het is ook nodig. Voor het project bij TVH Equipment moest er 50 tot 60 man tegelijk aan het werk zijn. Het is een utopie te denken dat je dat enkel en alleen met Belgische werknemers kan doen. Je vindt ze niet.”

De kaarten schudden

Dieter: “Overal waar je tegenwoordig komt, krijg je dezelfde vraag: ‘Hoe gaat het in de bouw?’. Akkoord, het gaat niet zo goed in de bouw, maar wij babbelen daar niet graag over. We geloven nogal sterk dat je moet spelen met de kaarten die je hebt. En je kan dan wel zeggen dat de kaarten vorig jaar beter waren, maar goed, de situatie is wat ze is en je moet het ermee doen.”

“We hanteren een ongebreideld geloof dat het altijd wel gaat lukken. Niet lukken, bestaat niet. Het is soms lastig, zeker. Het is soms moeilijk, ja, er zijn soms problemen. Maar niets is onoverkomelijk als je gewoon het probleem structureel vastpakt. Dat optimisme, het altijd weer vooruitkijken, ik denk dat dat ook een belangrijke factor is in ons succes.”

Frederick: “Politiek kan het klimaat voor de bouwwereld in België nog een groot stuk verbeteren, laat dat duidelijk zijn. Maar wij proberen ons daar inderdaad een beetje naast te zetten. Puur bedrijfsmatig. We kijken waar onze eigen uitdagingen liggen, waar onze eigen sterktes liggen. Als je weet dat het klimaat verandert, dan moet je erop anticiperen. Dat is wat wij doen. We proberen gewoon te zorgen dat ons orderboekje sneller vult dan de concurrentie. Is dat een voorbeeld van de typische West-Vlaamse nuchterheid? Misschien wel. Maar het heeft ons toch gebracht tot waar we nu zijn.”

Dieter: “We zijn ook altijd blijven aanwerven. Want als je daarmee stopt, dan val je bij manier van spreken stil. Zal het dit jaar simpel zijn? Misschien niet, maar de bouw is cyclisch, dus het zal ook wel weer goedkomen. En voor de toekomst. We weten vooral wat we niet willen. We willen niet de grootste van Vlaanderen of België zijn. Voor ons telt eerder de groei in de breedte. De focus houden op onze sterktes, op wat we kunnen, dat is het belangrijkste.”

Frederick: “En wendbaar blijven. Over vijf jaar kan er weer een gigantische crisis ontstaan in de bouw. Dus moet je je flexibel opstellen. Daar screenen we trouwens ook op bij de aanwervingen.”

Dieter: “Of we hier nu ook tot acht uur aan ons bureau zitten zoals vroeger? Het uur is niet van tel. We kijken altijd naar resultaten en verantwoordelijkheden. Dat is wat telt. Maar ik ga niet liegen. In het begin waren het zeker vroege ochtenden en late avonden. Vandaag is dat verbeterd. Dat moet ook. Je moet voor jezelf zorgen. Het is onze taak om de energie hoog te houden, om onze mensen te blijven overtuigen om er 100% voor te gaan. Dus moeten we ervoor zorgen dat ook onze eigen energie op peil blijft.”